popdroze

Park Narodowy Yellowstone (ang. Yellowstone National Park) – park narodowy położony w Stanach Zjednoczonych, na terenie stanów Wyoming, Montana i Idaho. Park narodowy Yellowstone jest najstarszym parkiem narodowym na świecie. Na terenie parku znajdują się słynne gejzery, gorące źródła, wulkany błotne, fumarole i wodospady.

Park usytuowany jest na rozległym wulkanicznym płaskowyżu, pod którym na głębokości 7-17 km (pomiar metodami sejsmicznymi[2]) znajduje się komora magmowa (dł. 72 km, szer. 30 km i głębokość 660 km[3]). Za pomocą diagnostyki magnetotellurycznej ustalono, że 300 km pod ziemią również znajdują się silnie stopione skały. W przeszłości (przed ponad 2 mln lat; 1,3 mln lat i 640 tys. lat) dochodziło w tym miejscu do eksplozji superwulkanu, które powodowały ogromne i rozległe zniszczenia. Park Narodowy jest rozcięty głębokim wąwozem rzeki Yellowstone. W 1978 Park Yellowstone został wpisany na listę światowego dziedzictwa kultury i przyrody UNESCO. Ustanowiono tu też rezerwat biosfery.

Na terenie parku występuje około 1100 gatunków roślin naczyniowych. 2/3 lasów w Yellowstone zajmują lasy iglaste. W lasach parku rośnie siedem gatunków drzew iglastych, spośród których najpowszechniejsza jest sosna wydmowa występująca na 80% powierzchni lasów iglastych. Na terenie parku występuje również 186 gatunków porostów, a także około 200 gatunków obcych. Skatalogowano tu również ponad 400 gatunków termofili, choć do tej pory zbadano zaledwie 1% obszarów hydrotermalnych

Park Narodowy Yellowstone jest powszechnie uznawany za najlepsze środowisko megafauny w kontynentalnej części USA. Żyje tu 67 gatunków ssaków, wliczając introdukowanego ponownie w 1995 roku wilka szarego[8], zagrożonego w Stanach Zjednoczonych rysia kanadyjskiego, oraz niedźwiedzia grizzly[7]. Innymi dużymi ssakami których populacja jest znacząca są bizon amerykański, baribal, wapiti, łoś, mulak, jeleń wirginijski, kozioł śnieżny, widłoróg, muflon kanadyjski i puma.

Yellowstone jest jedynym miejscem w kontynentalnej części Stanów Zjednoczonych gdzie przetrwała populacja dzikich bizonów. W roku 1902 było ich już tylko około 50 sztuk. Z obawy przed wyginięciem i zubożeniem genetycznym stado uzupełniono o 21 sztuk zwierząt pochodzących z prywatnych stad. Razem stanowiły podstawę 50 letniego projektu odbudowy liczebności tego gatunku na Ranczu Buffalo w dolinie Lamar. Działania wspomagające, polegające na dokarmianiu, nawadnianiu pastwisk, spędach, odstrzale chorych zwierząt, kontroli drapieżców powoli doprowadziły do odbudowy stada. Od lat 20. XX wieku populacja zaczęła wzrastać i zwierzęta w 1936 zostały przeniesione do naturalnego środowiska w rejonie rzeki Firehole i doliny Hayden. W 1954, populacja liczyła 1477 sztuk. Po okresie spadku w latach 60. populacja wzrastała by od 1996 liczebność stada trwale przekroczyła 3500 osobników.

Lista gatunków mięsożernych występujących w parku:

niedźwiedź brunatny (Ursus arctos)

niedźwiedź czarny (Ursus americanus)

puma (Puma concolor)

wilk szary (Canis lupus)

rosomak (Gulo gulo)

kojot (Canis latrans)

ryś kanadyjski (Lynx canadensis)

ryś rudy (Lynx rufus)

lis rudy (Vulpes vulpes)

wydra kanadyjska (Lontra canadensis)

bielik amerykański (Haliaeetus leucocephalus)

orzeł przedni (Aquila chrysaetos)

puchacz wirginijski (Bubo virginianus)

kruk (Corvus corax)

sroka (Pica pica)

rybołów (Pandion haliaetus)

pstrąg tęczowy (Oncorhynchus mykiss)

Lista gatunków roślinożernych występujących w parku:

bizon amerykański (Bison bison)

bóbr kanadyjski (Castor canadensis)

łoś (Alces alces)

wapiti (Cervus canadensis)

owca kanadyjska (Ovis canadensis)

widłoróg amerykański (Antilocapra americana)

mulak (Odocoileus hemionus)

mysz domowa (Mus musculus)

mustang (Equus caballus)

jeleń wirginijski (Odocoileus virginianus)

kozioł śnieżny (Oreamnos americanus).